Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Η αθεράπευτη νόσος των κουκουλοφόρων

Η κατάδυση προς την άβυσσο της πολιτικής ασυνεννοησίας και της κοινωνικής διάλυσης συνεχίζεται με γοργούς πλην πέρα από κάθε λογικής ρυθμούς.Φαίνεται όμως ότι το γενικότερο ξεχαρβάλωμα κάποιες πολιτικές δυνάμεις και όσους επενδύουν στην ανατροπή του σημερινού συστήματος τους βολεύει, και δεν το κρύβουν!Τα νεοκλασικά κτίρια-στολίδια της Αθήνας καίγονται, ο δε εμπορικός κόσμος της πόλης θρηνεί πάνω από τις λεηλατημένες βιτρίνες των μαγαζιών.Και αντί να σπεύσουν άμεσα να καταδικάσουν χωρίς υπεκφυγές την κλιμάκωση της βίας,επαναφέρουν μονότονα λογίδρια σύμφωνα με τα οποία ο μοναδικός υπαίτιος για τις καταστροφές είναι το παρακράτος.Έτσι γενικώς και αορίστως παραδίδουν στην κρίση της ιστορίας το βαρυσήμαντο πόρισμά τους,αγνοώντας ακόμη και την αυταπόδεικτη αξία των πραγματικών δεδομένων.Δεν επιδέχεται διάψευση ότι κατά καιρούς έχουν συλληφθεί ουκ ολίγα άτομα εμπλεκόμενα σε επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας,που ανήκουν σε γνωστούς εξωκοινοβουλευτικούς χώρους ή αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχοαυτόνομοι μαχητές πρώτης γραμμής.Επί δεκαετίες ολόκληρες βολευόταν η Αριστερά στην υιοθέτηση του "παρακρατικού άλλοθι" θέλοντας έτσι να συντηρήσει την εικόνα τους μονίμως κατατρεγμένου και συκοφαντημένου, που θέλει να σηκώσει εκλογικά το ανάστημά της αλλά το κατεστημένο απεργάζεται σατανικά σχέδια για να εμποδίσει την ανάδειξη της ως ισότιμου εταίρου στο πολιτικό παιχνίδι.Ένα κομμάτι της Αριστεράς νιώθει ακατανίκητη έλξη να συμβάλλει στην ανάρτηση νέων προσώπων στο διαχρονικό ιστολόγιο των ιστορικών μαρτύρων.Στο να οραματίζεται νέους φερέλπιδες επαναστάτες που θα σηκώσουν το βάρος της μεγαλειώδους ανατροπής.Με τι είδους όμως μέσα δικαιώνεται η ενορχηστρωμένη άσκηση βίας, που κάθε άλλο παρά στηρίζεται σε ιδεολογικά προτάγματα και απομονώνει τον φορέα της από την υπόλοιπη κοινωνία;Οι "πλιατσικολόγοι" που κραδαίνουν βαριοπούλες και εκβιάζουν ως κοινοί εγκληματίες καταστηματάρχες ώστε ν΄αποσπάσουν χρήματα για αντάλλαγμα είναι εν δυνάμει ανένταχτοι προλετάριοι, που διεκδικούν μια τιμητική θέση στο Πάνθεον των λαικών ηρώων; Ναί,αρκετοί στην εν Ελλάδι Αριστερά ονειρεύονται εκστατικά την ανάδυση μιας τέτοιας πραγματικότητας δίνοντας αυθαίρετες ερμηνείες περί του νέου ανατρεπτικού ύφους που φορέας της είναι η νεολαία, η οποία είναι ώριμη να επιβάλλει μια ριζοσπαστική δράση γυρίζοντας την πλάτη στον διεφθαρμένο πολιτικό κόσμο.Αυταπατώνται οι θεωρητικοί μιας τέτοιας προσέγγισης.Το μόνο ευδιάκριτο στοιχείο είναι η καθολική επιβολή μιας ιδεολογίας της καταστροφής, το έμψυχο δυναμικό της οποίας εκπαιδεύεται σαν ένας λυσσασμένος στρατός και αυτοικανοποιείται κάνοντας προγραφές επί δικαίων και αδίκων.Άραγε δεν έχουν διακρίνει οι κομματικοί εγκέφαλοι της Αριστεράς-ή ακόμη και πολλοί εκ Δεξιών-την ύπαρξη ενός στρατού ατάκτων που δικαιολογεί τον ιστορικό του ρόλο μέσα από την έκφραση ενός συνολικού μίσους προς κάθε τι σχετιζόμενο με τον αστικό πολιτισμό και τους οριοθετημένους κανόνες της σύγχρονης ανθρώπινης συμβίωσης; Οι ομάδες των χουλιγκάνων των δρόμων προήχθησαν από τα επιστημονικά εργαστήρια της αστυνομίας; Η μηχανική αναπαραγωγή της λέξης "προβοκάτορες" αδικεί τόσο την εξέλιξη της ιστορίας όσο και την έγκαιρη κατανόηση των νόμων, που συμβάλλουν στην εμφάνιση και αναπαραγωγή φαινόμενών σύγχρονης κοινωνικής βίας.Πότε είναι θεμιτή και πότε απορρίπτεται η έννοια της βίας για την Αριστερά;Φυσικά, δεν έχει ξεκαθαρισμένη για αυτό θέση.Ενίοτε όμως προχωρά σε παραμορφωτικές ερμηνείες,αφού ο πραγματικός σκοπός ήταν και είναι να χρησιμοποιεί τα βίαια γεγονότα ως τρανή απόδειξη χρεοκοπίας του σύγχρονου καπιταλισμού. Ας απαντήσει, λοιπόν, η Αριστερά: Καταδικάζει η Αριστερά τους κουκουλοφόρους που ευαγγελίζονται τον εναγκαλισμό της κοινής εγκληματικότητας με τη νοσηρή θεσμοποίηση της βίας;Τα αποπαίδια της μεταπολιτευτικής αριστερής ασυναρτησίας συνιστούν ένα υβρίδιο σύγχρονου "μαχητή", που έχοντας αποβάλλει την εξάρτηση από τον παραδοσιακό καθοδηγητή της κομμουνιστικής ουτοπίας αναλαμβάνει μόνος να κατεδαφίσει κάθε έννοια και αξία, που κατά τη γνώμη του θολώνει τον θαυμασμό για το απόλυτο σκοτάδι...

1 σχόλιο:

  1. Πολύ δύσκολα κανείς θα μπορούσε να διαφωνήσει με τα παραπάνω για την διαχρονική στάση, ανοχής ακόμα και απενοχοποίησης τέτοιων πράξεων, που έχει επιδείξει η Αριστερά.
    Όπως επίσης, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει - όσο και εάν αρνείται να αποδεχθεί τα "συνομοσιολογικά" σενάρια ή εάν δεν έχειισχυρά αποδεικτικά στοιχεία- ότι υπάρχουν, τουλάχιστον, πλήστες αποχρώσεις ενδείξεις πως στο "παιχνίδι" υπάρχει και η παρακρατική δράση.
    Τα πολυόροφα κτήρια, δεν λιγίζουν από φωτιά που μπορεί να προκαλέσει μια βόμβα μολότοφ, ούτε ένα μπετόνι βενζίνης...κακά τα ψέματα...
    Όπως επίσης, δεν μπορεί κάθε φορά που έχουμε μια μεγάλη διαδήλωση αυτή να "κόβεται" στην μέση από την δημιουργία επεισοδίων - που ξεκινούν με τρόπο καρμπόν- ώστε να δικαιολογείται η υπερβολική χρήση δακρυγόνων από τις δυνάμεις καταστολής...
    Αυτά είναι πολύ περίεργα πράγματα...
    Βέβαια,εάν και όλα αυτά υπαρκτά και βασανιστικά, σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να αποτελέσουν άλλοθι για την Αριστερά και τον τρόπο που μονίμως υιοθετεί, υποστηρίζει και προτρέπει σε "ακτιβιστικές" δράσεις στο όνομα των λαικών και εργατικών δικαιωμάτων. Οπως δεν πείθει και ο τρόπος με τον οποίο καταδικάζει τους βανδαλισμούς, όταν αυτοί προκαλούν το δημόσιο αίσθημα.
    Η Αριστερά δυστυχώς, εάν και είχε πολλές ευκαιρίες για να αναδειχθεί, τις σκόρπισε όλες όπως και τώρα τις σπαταλά σε λάθος επιλογές. Επιλογές που η ίδια, εάν ήταν εξουσία δεν θα τις επέτρεπε σε όσους θα είχαν διαφορετική άποψη...
    Ας ελπίσουμε ότι κάποτε, πρίν είναι αργά, ότι θα βρεί την δύναμη να κάνει την αυτοκριτική της και να σοβαρευτεί..

    Γ.ΑΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή